8. Ceza Dairesi         2024/23550 E.  ,  2025/357 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi
TEMYİZ EDENLER : Katılan kurum vekili, sanık müdafii
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Yapılan ön inceleme neticesinde; sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz istemlerinin süresinde olduğu, temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı tespit edilmekle; gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Bozma
Konya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.01.2019 tarihli kararının istinaf edilmesi üzerine, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi tarafından verilen 29.03.2019 tarihli kararın katılan vekili tarafından temyizi sonrasında, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 07.02.2024 tarihli ve 2021/17708 Esas ve 2024/1019 Karar sayılı kararı ile; "...Sanık ile eşi mağdurenin tartıştığı, sanığın eşi mağdureye hakaret ettiği, bu nedenle mağdurenin şikayetçi olacağını belirtmesi üzerine sanığın demir sopayı ısıtarak mağdurenin sol koluna bastırdığı, ''dışarı çıkarsan öldüreceğim'' diyerek tehdit edip kapıları kilitleyip dışarı çıkmasına engel olduğu olayda, sanığın eylemlerinin kül halinde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu, tehditin ve yaralamanın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsuru olduğu gözetilmeden, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 109 uncu maddesinin ikinci fıkrası ve üçüncü fıkrasının (a) ve (e) bentleri uyarınca cezalandırılması gerekirken, sanık hakkında tehdit suçundan da ayrıca karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı Kanun'un 225 inci maddesinin birinci fıkrasına muhalefet edilmesi hukuka aykırı görülmüştür..." şeklindeki gerekçeyle bozulmasına karar verilmiştir.
B. Bozmadan Sonraki Yargılama Süreci
Bozma üzerine Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 08.05.2024 tarihli ve 2024/449 Esas, 2024/746 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 5237 sayılı Kanun’un 109/2, 3-a-e, 62, 53, 63. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
1. Katılan kurum vekilinin temyiz sebepleri;
Kararın hatalı olduğuna, lehe vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine, sanığın atılı suçtan cezalandırılması gerektiğine, sair sebeplerle kararın bozulması gerektiğine ilişkindir.
2. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri;
Sanığın atılı suçu işlemediğine, müştekinin soyut beyanları dışında delil bulunmadığına, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine, usul ve kanuna aykırı kararın bozulmasına ilişkindir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Dava dosyası içeriği, olayın kolluğa intikal şekli, kolluk görevlileri tarafından hazırlanan tutanak, mağdur beyanları, mağdurun adli raporu, sanığın savunmaları, Yargıtay bozma ilamı ve tüm dosya kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde sanığın davaya konu eylemi gerçekleştirdiğine ilişkin Mahkeme kabulünde isabetsizlik bulunmadığı, yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanaatin dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç vasfı ve yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafii ve katılan kurum vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
III. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 08.05.2024 tarihli ve 2024/449 Esas, 2024/746 Karar sayılı kararında katılan kurum vekili ve sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Konya 6. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.01.2025 tarihinde karar verildi.